Müzik sosyolojisi ya da Sosyomüzikoloji (ing.Sociomusicology)( Latince:socius "refakatçi, Eski Fransızca musique ve Eski Grekçe dilinden ".. çalışması*"* anlamına gelen λόγος(lógos):"söylem,tartışma"), hem sosyolojinin alt akademik alanı olan müzik ile ilişkili olarak hem de müziksel davranışın ve müziğin toplumda rolünün sosyal yönlerine yoğunlaşan müzikolojinin alt alanıdır.
Bilim insanlarının müzik sosyolojisi üzerine çalışmaları, etnomüzikoloji'nin müziğin sosyo-kültürel bağlamda keşfi açısından benzerlik gösterir; ancak, müzik sosyolojisi etnik ve ulusal kimliğe daha az yoğunlaşır ve etnografik yöntemler ile kısıtlı değildir. Onun yerine, müzik sosyologları geniş kapsamlı araştırma yöntemleri kullanır ve gözlemlenebilir davranış ile sosyal yapının müziksel kısıtlamaları üzerine yoğun ilgi duyar. Müzik sosyologlarının anketlerden ve ekonomik verilerden istifade etme ihtimali etnomüzikologlardan daha fazladır. Modern endüstriyel toplumlarda müzik pratiği üzerine odaklanmak, örnek olarak gösterilebilir. Ek olarak, , Hong Kong sosyomüzikolojisinde "Biliterate and Trimusical" hipotezini öne sürdü.
Müzikoloji alanının, araştırmalara sosyolojik yaklaşımından daha çok tarihyazımı ve analitik/kritik yaklaşımına meyilli olmasından ötürü, müzik sosyolojisi hala bir miktar ana akım müzikolojinin dışında değerlendiirlir. Ama, son on yıllar boyunca etnomüzikolojinin(benzer özelliklere sahip bir alan) artan popülerliği ile "New Musicology" olarak müzik sosyolojisi kendi başına tam teşekkülü bir alan olarak gelişmeye ve ana-akım hale gelmeye başlamıştır. Müzik ile iliştirilen değerler ve anlamlar kollektif olarak hem müzik dinleyicileri hem de icracılar tarafından inşa edilir. Bir parça dinlerken, kendi değerlerini yansıtırlar ve müziği kendi tecrübeleri ile parçanın iletişim olarak algılanması için kullanırlar. Müzik sosyolojisi, bu bağlantılara ve alakalı kişinin müzik tecrübelerine ve müziğin kendisine spesifik olarak odaklanır.1
Ek olarak, müzik yapma eylemi toplumsal bir faaliyet olduğu kadar toplumsal bir üretimdir. Müzik sanatçısı tek başına olsa bile, müziğin kendisinin üretimi bir düzeyde toplumsal çaba gerektirmiştir. Müziği yapmak için kullanılan enstrümanlardan, müziğin bir şekilde dinlenmesini sağlayan nihai üretim, ürün olarak da bilinir.2 Ayrıca müziğin dağıtımının bile toplumsal bir eylem olduğu iddia edilebilir. Bazı öğretmenler, öğrencileriyle ilişki kurabilecekleri seviyelerde bağlantı kurmak için müzik kullanmakla beraber "sosyolojik kavramın illüstrasyonlarını çizmek" için daha geleneksel olmayan öğretim yöntemi yollarını deniyorlar.3
Müziğin sosyal yönlerini ve etkilerini inceleyen en kayda değer klasik sosyologlar arasında Georg Simmel (1858–1918), Alfred Schutz (1899–1959), Max Weber (1864–1920) ve Theodor W. Adorno (1903–1969) vardır. Diğerleri arasında Alphons Silbermann, Charles Seeger (1886–1979), Howard S. Becker, Norbert Elias, Maurice Halbwachs, Jacques Attali, John Mueller (1895–1965) ve Christopher Small yer almaktadır . Çağdaş sosyomüzikologlar arasında Tia DeNora, Georgina Born, David Hebert, Peter Martin, Timothy Dowd, William Roy ve Joseph Schloss bulunmaktadır.
SAGE Uluslararası Müzik ve Kültür Ansiklopedisi'ndeki "Sosyomüzikoloji" tanımında David Hebert, terimin son kullanımının dört tanım ifade ettiğini savunuyor: müzik sosyolojisi, müzik üzerine her türlü sosyal bilimsel araştırma (örneğin ekonomik, politik, vb.), ses olayları ve sosyal yapı arasndaki ilişkilere yoğunlaşan etnomüzikoloji ve etnomüzikoloji teriminin muhtemel yerini alması.
Orijinal kaynak: müzik sosyolojisi. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page